نامتقارن

تقریبا یک ماهی میشود. یک روز صبح از خواب بیدار شدم و متوجه ورم چشم راستم شدم. خیلی عادی گمان کردم بخاطر گزیدگی ست. قبلا هم گزیدیگی چشم را تجربه کرده بودم اما با تورم شدیدتر و التهاب و قرمزی پلک. این یکی. شکل عجیبی بود. اینقد رکه ترسیدم در آینه به خودم نگاه کنم. بدون هیچ سوزش و خارشی فقط سفیدی چشم و پلک بالایی به شدت متورم شده بود. ان روز را سعی کردم به آینه نگاه نکنم و کارهای معمولم را انجام دادم. حتی رفتم سر کار و هیچکس متوجه بزرگی یک چشمم نشده بود. یک هفته ای که گذشت و دیدم بهتر نشده رفتم داروخانه و به خانمی که آنجا بود نشان دادم . یک پماد هیدروکورتیزون معمولی داد بمالم به پلکم. تاثیری نداشت. ورم شبها کوچک و صبحها بزرگ میشد. بعد رفتم تهران و برنامه شبهای بخارا پیش آمد با همان چشم جلسه را هر جوری بود سر کردم. در عکسها فقط خودم میتوانم این عدم تقارن را پیدا کنم. تا یک روز که رفتم سر کار. یکی ا زهمکارهایم نگاهم کرد و گفت چرا یک چشمت افتاده پایین؟ گفتم نه ورم کرده. خیال میکرد اشتباه دیده و متوجه ورم نشده. گفت آره درست میگی زیر چشمت ورم کرده. دوباره رفتم جلوی آینه و حالاورم پلک پایینی را هم علاوه بر تورم سفیدی و قرنیه و پلک بالایی دیدم. به محض خلاص شدن از کار رفتم پیش یک دکتر عمومی.دکتر انتی بیوتیکهای قوی داد و گفت تا هفتاد و دوساعت اگر خوب نشود باید سی تی اسکن مغز بدهی. هنوز هفتاد و دو ساعت نشده. نیمی از انتی بیوتیکها را مصرف کرده ام. ورم هیچ فرقی نکرده و حالا درد چشم و گاهی هم خارش به آن اضافه میشود. دوست ندارم به خودم توی اینه نگاه کنم. شک دارم دکترها بتوانند بفهمند قضیه چیست. چیزی ته دلم میگوید هیچی نیست، یک آلرژی معمولی است و به زودی برطرف میشود. نمیدانم چه میخواهد بشود اما اگر قرار است بلایی سرم بیایید واقعا دوست ندارم این بلا چشمم را درگیر کند. هنوز با آنها کار دارم، دوستشان دارم و از همه مهمتر درست بالای صورتند و نمیشود وقتی در آینه نگاه میکنی آنها را نبینی یا بی خیالشان شوی. احساس میکنم تقارن صورتم را از دست داده ام. عدم تقارن خیلی بد است. این روزها برایم خیلی بد گذشت. برنامه خوبی بود که بعدش عده ای تلخش کردند. فکر میکنم تجمع تلخی ها در چشمم نتیجه اش شده این. هیچ نمیدانم. چشمم را میخواهم.