نه

خستگی و بیحوصلگی و استیصال و کلا هیچی. در یک هفته، یعنی در روز یک هفته و آن هم پشت سر هم «نه» شنیدن برای چیزهایی که واقعا تمام انرژی مادی و معنویت را صرفش کرده ای تا به ان برسی. خسته کننده است. هفته ای که از شنبه اش نه بشنوی دارد به تو میگوید تو عضوی زاید در اجتماع همگن انسانهایی. بیرون برو تا توازن مجموعه بهم نخورد و تو سعی میکنی روی الاکلنگی که یک نفره وسطش ایستاده ای تعادلت را نگه داری، مراقبی زمین نخوری و در همین حین، یک چرخش کوچک کافی است که تو  و الاکلنگ معلق هر دو با هم نقش زمین شوید، شاید برای همیشه. از این بازی تعادل خسته ام.